Ospa

Bywa ciężko, ale nie dajemy się.

Chwila

Krótka chwila odpoczynku.
Od ospy.
Od szpitala.
Od nieposkładanego prania.
Od niewywieszonego prania.
Od bałaganu wszechogarniającego.
Krótka chwila wystarczy.

Plany

Miałam mieć wolny weekend.
Miałam być sama w domu dwa dni.
Miało być kino i jakieś spotkanie w babskim gronie.
Jest ospa wietrzna i zakaz wychodzenia z domu przez 10 dni.

Pięć.

Sto lat moja kochana córeczko.

Urodziny

Oglądamy z Weroniką zdjęcia jak była malutka.
- Mamo, a czy ja jeszcze kiedyś będę taka malutka?
- Nie, już byłaś dzidziusiem teraz będziesz coraz większa.
- A jak "umrzymy" to potem tu wracamy i wtedy będę malutka?
- Nie, jak umrzemy to już nas nie będzie.
- Mmmmm- foch

Weronika siedzi w pokoju, zakłada piżamę i zanosi się płaczem
- Co się stało ?- pytam
- Ja chcę być malutka, chcę być taka malutka jak wtedy.
- Ale takie malutkie dzieci nie chodzą do przedszkola, nie mogą się bawić wieloma zabawkami tylko prawie cały czas śpią
- Ale ja chcę być taka malutka - i coraz większy płacz
- To może jutro będziesz udawała malutkiego dzidziusia i będziesz cały dzień leżała w łóżeczku - próbuję jakoś przekonać Weronikę, że jednak bycie malutkim nie jest, aż takie fajne
- Ale ja chcę być naprawdę malutka, a to mi nic nie pomoże.
I jedyne co mi pozostało to utulić do snu moją malutką, zapłakaną córeczkę.
Kobiety, nawet takie małe jednak bardziej przeżywają swoje urodziny.

Buntowniczka

Jakiś ciężki okres mamy teraz z Weroniką, a może tylko ja mam z nią ciężki okres.
Może nadchodzi ten czas kiedy drogi matki i córki zaczynają się rozchodzić.
Jakoś nasze światy nie mogą się spotkać w dobrym klimacie.
Pozostaje mi tylko mieć nadzieję, że to chwilowy stan.

Zima na wsi

Zima na wsi jest piękna.
Najlepsza wtedy, gdy nie trzeba nigdzie jechać samochodem.

Niedziela w sobotę

Dziś korzystając z nieobecności dzieci w domu zrobiliśmy sobie niedzielę.
Było spanie do późna.
Było pyszne, niespieszne śniadanie we dwoje.
Był film.
Nie było obiadu.

Bal

Raz do roku wielkie święto ...
W przedszkolu Weroniki bale karnawałowe zawsze są tematyczne. Od początku stycznia dzieci poznają dany kraj, jego kulturę, tradycje a potem bawią się bogatsze o nowe informacje.
W tym roku Hiszpania.

Koń

Weronika jest nieśmiała i strachliwa, więc gdy uda jej się przezwyciężyć lęki jestem z niej bardzo dumna. I oczywiście szczęśliwa, bo jednak odważni mają więcej z życia, lepiej im ono smakuje.
Zdjęcia z pewnego wrześniowego popołudnia, kiedy to mama musiała pracować, a córka, która boi się zwierząt przejechała się na koniu. Po minie może tego nie widać, ale miała mega radochę.
Za zdjęcia dziękuję koleżance koleżanki :)

Poranny

Pierwsze słowa mojego synka po przebudzeniu:
- Mama, posie pii.( co znaczy poproszę pić :)
Taka grzeczność warta odnotowania, bo pierwsza.

Z tatą

Weronika z tatą budują domek z puzzli piankowych.
- Tato, a skąd ty nie umiesz budować dachu, przecież zrobiłeś sam remont?
No tak supertata jednak czegoś nie potrafi. Dla córeczki to nie do pojęcia :)
O konstrukcji zdania już nie wspomnę :)